Inmiddels zitten we alweer op dag 8 decapeptyl spuiten.
De bijwerkingen zijn hetzelfde, moodswings en opvliegers ( geen lolletje)
Komende dinsdag hebben we alweer de eerste echo. Dus tot nu toe is het nog niet bijzonder spannend. Ik kan er dus ook niet heel veel over melden.
Dit is de laatste keer dat we een poging doen, dat wel in ieder geval. Daar ben ik ergens ook wel blij om. Dan kunnen we het straks hoe dan ook afsluiten, liever positief dan negatief natuurlijk maar we zijn blij als alles achter de rug is. Zodat we verder kunnen met ons leven en weten waar we aan toe zijn. De hele medische malle molen en alle tijd er tussen in vergt onzettend veel energie en gaat voor mijn gevoel ook ten koste van andere dingen. Omdat je er toch steeds maar mee bezig bent. Het is geen keuze om er niet mee bezig te zijn zoals het goede advies van sommigen mensen luid "misschien moet je er niet zoveel mee bezig zijn"
Je wordt er keer op keer mee geconfronteerd en wordt gedwongen om er mee bezig te zijn niet alleen door de medicijnen, de pil en je cyclussen die je bij moet houden maar zolang je niet weet waar je aan toe bent zit je in limbo.
stiekem ben ik me toch al mentaal voor aan het bereiden om straks verder te gaan met z'n drietjes. Die kans is gewoon heel erg groot en ik heb er niet heel veel vertrouwen in dat het nog lukt. Hoe moeilijk het ook is.
Maar we hebben nog steeds hoop.
