Gisteren heb ik de punctie gehad. We moesten om half 9 in het ziekenhuis aanwezig zijn. Eenmaal daar kregen we een kort gesprekje met de verpleegkundige over hoe het ook alweer allemaal werkt en werd de spuit voor het roesje gezet.
Ik mocht even op bed gaan liggen en René mocht naar het kleine kamertje gaan om een donatie te doen. Ik moest wel zorgen dat ik om kwart over 9 even naar het toilet ging zodat de blaas helemaal leeg was voor de ingreep. Natuurlijk moest René met me mee lopen want echt goed kunnen lopen zit er op dat moment niet meer in. Net als de vorige keren is hij weer aant gniffelen want hij vind het wel grappig als ik een beetje high ben van het roesje.
Om half 10 is dan de punctie, ik wordt met een rolstoel opgehaald om naar de punctiekamer te gaan. Inmiddels heb ik al zo'n leuk ziekenhuis hemd aan en een laken over me heen. Tijdens de punctie kun je meekijken op het scherm, er wordt met een inwendig echoapparaat gewerkt. Aan de echostaaf wordt dit keer een hele lange zuignaald bevestigd die weer vast zit aan een klein apparaatje. Aan de andere kant zit een slangetje waar aan een reageerbuisje wordt vastgemaakt. Op het moment dat ze door de wand van de eierstok heen moeten prikken mag je even hoesten. Dan zuigen ze de eiblaasjes een voor een weg. Het vocht wat hier uit komt samen met de eicellen wordt opgevangen in het reageerbuisje en zodra deze vol is wordt het aan het lab afgegeven en wordt er een nieuw buisje aan het slangetje bevestigd.
Terwijl ze nog bezig zijn roept het lab al dat ze de eerste eicel hebben gevonden. (HOERA) vervolgens is ook de andere eierstok aan de beurt en ik mag weer even hoesten. Het is wel pijnlijk maar toch ook te doen. Daar zuigen ze ook weer de eiblaasjes leeg en na ongeveer 20 minuten zijn we klaar.
Ik mag weer in de rolstoel terug naar mijn bed, daar kan ik even uitrusten en wordt ons verteld dat ze 10 eicellen hebben gevonden. Dat is super nieuws!
Ook vertellen ze ons dat het ICSI wordt (dan wordt er een zaadcel uitgezocht en die wordt in de eicel geinjecteerd) Dit gebeurd vaker als het sperma niet de beste kwaliteit heeft.
Ze bellen ons morgen op, als er bevruchting heeft plaatgevonden om een afspraak te maken voor de terugplaatsing vrijdag. Na even uitgerust te hebben kleed ik me weer aan en lopen we langzaam naar de auto. Ik heb zowat de hele dag geslapen en met een warme kruik op mijn buik gelegen want alles voelde behoorlijk beurs.
Vanochtend belde de verpleegkundige op er heeft een bevruchting plaatsgevonden en we hebben vrijdag om half negen de terugplaatsing. Hoe en wat zegt zij nooit, dat horen we vrijdag van de arts. Ze benadrukt nog wel even dat ik drie maal daags twee utrogestan bolletjes moeten inbrengen, dit is om een mogelijke innesteling te bevorderen.
Dus op naar vrijdag...