En nu...

We hebben besloten om een jaar vrij te nemen van de mmm.

Zoals ik al eens eerder ergens beschreven heb, wil ik dit jaar echt rust vinden en alles een plekje geven. Dit jaar wordt een jaar van zelfontplooing voor mij. Ik wil aan mezelf werken, zowel fysiek als mentaal wil ik nieuwe uitdagingen aangaan. Zo ben ik bijvoorbeeld begonnen met rennen om aan mijn conditie te werken en ga ik me verdiepen in Reiki om rust en heling te kunnen vinden maar ook te kunnen geven.

Door een jaar rust te nemen en helemaal uit de mmm te stappen hoop ik er de volgende keer beter in te kunnen staan. Ja, we hebben er voor gekozen om toch door te gaan met i.v.f. en te proberen voor een tweede wondertje.

Nu beseffen we eigenlijk pas goed hoe veel geluk we hebben gehad met Samantha. We hopen dat we dit nog eens mogen meemaken.

Dus jullie zullen niet zoveel blogjes meer zien maar ik zal zo nu en dan wel even een update geven.

Helaas...

Helaas is het over...
Vandaag heeft de rode duivel doorgezet en is deze poging dus tot een negatief einde gekomen. Ik kan er eigenlijk op dit moment niet veel over zeggen, maar wil wel iedereen bedanken voor de steun, kaarsjes en het duimen, het heeft helaas niet mogen baten.

Bloedverlies waarom???

Vanmiddag ben ik bij de tandarts geweest. op het moment dat ik uit de stoel stapte voelde ik een kramp, ik heb er eigenlijk verder niet veel over nagedacht. Eenmaal thuis merkte ik wat lichtbloedverlies op.
IS DIT HET EINDE??

Het hoeft niet zo te zijn er kan sprake zijn van een innestelingsbloeding maar eigenlijk is het daar wel erg laat voor sinds die meestal voorkomen tussen wachtdag 3 en 8 en ik inmiddels al op wachtdag 11 ben beland.

Het kan dus ook betekenen dat de rode duivel eraan komt. En voor nu even alles over is.

Het is maar een beetje en wil nog niet doorzetten, ik hoop zo dat het niet het einde betekent. Ik kan pas over een paar dagen een zwangerschapstest doen maar als het nu doorzet hoeft dat natuurlijk niet meer.

Hoe ik me voel.. Angstig, hoopvol, boos, verdrietig maar ook totaal afgestompt op sommige momenten.

Please laat dit niet het einde zijn...

De terugplaatsing

Zo dat was hem dan voor nu even, vanmorgen is ons embryootje teruggeplaatst. Het is er uiteindelijk toch één gebleven, dus we hebben niks meer om in te vriezen. Het terugplaatsen was binnen 10 minuten gedaan. Ik moest één uur voor de t.p. mijn blaas goed leegmaken en vervolgens 1 liter water binnen 1 kwartier opdrinken. Zodat mijn blaas goed vol zat tijdens de t.p. zo komen ze namelijk makkelijker bij de baarmoeder. Met behulp van een eendenbek en een lang flexibel buisje waar de embryo in zat is het gelukt. We konden alles zien d.m.v. een uitwendige echo. Ons embryootje schoot zo uit het buisje in mijn baarmoeder waar het zich hopelijk zal gaan innestelen in de komende dagen. Over een paar weekjes mag ik een zwangerschapstest doen en dan weten we of deze schat is blijven plakken.

Het telefoontje

Vanmorgen kregen we dan het belangrijke telefoontje. Er is één bevruchte eicel en één die misschien nog bevrucht gaat worden. Helaas waren de andere vier eicellen onrijp. Ze weten niet hoe het precies komt dat de vier eicellen onrijp waren maar het gebeurt wel vaker.

We hebben er dus één! Vrijdag ochtend zal de terugplaatsing plaatsvinden. Hopelijk blijft deze zich goed doordelen en zal nummer twee zich ook gaan delen.

Fingerscrossed again...

De punctie

Vanochtend vroeg vertrokken. We moeten één uur voor de punctie aanwezig zijn. We zijn ruim op tijd vertrokken want hiervoor willen we zeker niet te laat komen. Maar onderweg horen we onze uitlaatpijp een behoorlijk lawaai maken en even later horen we ook een rammelend geluid. Net na de Roertunnel konden we even aan de kant gaan staan.  Wat bleek nou, de uitlaatpijp hing half onder de auto uit. We hebben hem er helemaal af moeten halen en zijn toen toch maar door gereden. Dit heeft ons wel wat tijd gekost, dus de rest van de weg was haasten. Eenmaal in Maastricht aangekomen stond er natuurlijk ook weer file, maar gelukkig al met al zijn we maar vijf minuutjes te laat aangekomen. We mochten nog even in de wachtkamer gaan zitten.

Even later riep de verpleegkundige ons binnen. Ik werd nog even gewogen en we moesten een aantal  vragen beantwoorden. René kreeg het potje mee, ze gaf nog wat uitleg over de procedure van de punctie en heeft daarna een verdovende spuit gezet. Ik mocht alvast op bed gaan liggen in de uitrustkamer, ondertussen mocht René ook even naar een apart kamertje om het potje te vullen.

Vijf minuutjes voor de punctie moest ik nog even naar het toilet omdat je een lege blaas moet hebben voor de punctie, René moest met me mee lopen vanwege de verdoving die inmiddels al goed ingewerkt was. Daarna werd ik met de rolstoel opgehaald en naar de punctieruimte gebracht, daar mocht ik in de "leuke" stoel gaan zitten. Met behulp van een eendebek, inwendig echoapparaat en een lange punctienaald werden alle eiblaasjes aangeprikt en leeggezogen. Zo werden er verschillende reageerbuisjes gevuld en door een luikje aan het lab doorgegeven. Toen het lab. de eerste eicel had gevonden kregen we dat meteen te horen. Het aanprikken van de eiblaasjes was soms toch wel pijnlijk maar uiteindelijk goed te doen.

Na dat alle eiblaasjes aangeprikt waren ging ik terug naar de uitrustkamer waar ik weer op bed ben gaan liggen. De verpleegkundige gaf ons nog wat thee en koffie en vertelde ons dat er 6 eicellen waren gevonden en dat de zaadcellen in goede conditie waren maar het zou toch ICSI worden. Toen ik me goed genoeg voelde mochten we naar huis.

En eenmaal thuis aangekomen ben ik lekker in bed gekropen en gaan slapen. Morgen horen we of er bevruchting heeft plaatsgevonden.

ICSI:
Bij ICSI wordt een van de beste zaadcellen uitgekozen en direct in de eicel geinjecteerd.

Yes de punctie is ingepland.

Vandaag 4 Oktober zijn we weer naar het AZM geweest. We hadden weer een andere arts als de vorige keren. Gelukkig zijn het tot nu toe nog allemaal hele aardige artsen geweest.
De uitslag van de echo was gelukkig goed en de punctie kan doorgaan. Rechts is niks meer verder gegroeid maar links is de grootste follikel nog meer gegroeid, die is inmiddels 33mm maar omdat die zo groot is zal daar waarschijnlijk geen goede eicel inzitten. De twee kleintjes die ook aan de linkerkant zitten zijn nu 17 en 18mm en er zijn nog twee kleintjes bijgekomen van 15 en 13mm. We hebben het nog over onze kansen gehad samen met de arts en besloten om er voor te gaan.

De punctie is Dinsdag ingepland in de hoop dat we dan drie tot vier goede follikels hebben.

Morgen en overmorgen moet ik nog doorgaan met de decapeptyl en de fostimon en Zondagavond moet ik de Pregnyl injecteren. Die moet 36 uur voor de punctie gezet worden omdat de pregnyl er voor zorgt dat je ovuleert.

weetje: pregnyl wordt o.a. gemaakt van de urine die door moeders voor moeders wordt gecollecteerd, dus doe vooral mee met moeders voor moeders om mensen met vruchtbaarheidsproblemen zoals ons te kunnen helpen.

Op naar Dinsdag...

Tja.. Nog even wachten

Oké,

Vandaag 2 Oktober zijn we weer naar het AZM geweest in de veronderstelling dat we vandaag te horen kregen of we deze poging moesten cancellen of dat we de punctie konden inplannen.

Maarrrr.... Het liep even anders dan verwacht, tijdens de echo bleek nl dat aan de rechterkant de follikels aan het krimpen zijn. Aan de linkerkant is daarintegen de grootste weer verder doorgegroeid naar 28mm en de twee kleinere zijn allebei 2mm gegroeid. Daarom wilt onze arts het nog even aankijken en afwachten tot vrijdag, als er vrijdag geen verdere groei is dan wordt deze punctie ziewiezo gecanceld.

Mocht het vrijdag zo zijn dat de twee linkerfollikels verder gegroeid zijn kunnen we er voor kiezen om dan met de in totaal drie goede follikels een punctie in te plannen. De vraag is alleen of we dat willen.. Drie is namelijk het minimaal aantal follikels waar mee een punctie gedaan wordt. Drie follikels betekent dus ook een kleinere kans op eventuele bevruchting, deling, terugplaatsing en innesteling. Nu denk je misschien, iedere kans is er toch één en dat klopt inderdaad ook wel maar de verzekeringen vergoeden drie IVF pogingen en een poging telt pas als er daadwerkelijk ook een punctie aan te pas is gekomen. Dus zouden we cancellen dan houden we drie pogingen, gaan we ervoor dan zijn we één poging kwijt.

Op dit moment zeg ik zelf, als het Vrijdag zo zou zijn dat we een punctie kunnen inplannen, dan doen we dat ook! Voor ons is één kleine kans goed genoeg. Vooral omdat ik niet eens weet of we dit traject nog wel eens zouden willen over doen, mocht het deze keer mislukken. Iedere poging die je doet is niet alleen  een aanslag op je lichaam door al het medicijn gebruik maar ook emotioneel heel zwaar. Mocht het niet zo zijn deze keer, wil ik in ieder geval één jaar wachten zodat ik mijn eigen lichaam weer even terug heb en mentaal ook alles een plekje kan geven. Als er dan ooit nog een andere poging komt dan sta ik daar veel beter in als deze keer.

Dus toch nog even fingerscrossed houden!!!

Nog steeds geen groei

Vanmiddag 30 September zijn we weer voor een fm naar het AZM gegaan. Ondanks de verhoogde fostimoninjecties is er geen groei meer. Alles lijkt vrij stil te staan behalve de grootste die is nog doorgegroeid en nu 25mm. Ik moet tot en met woensdag 150mg fostimon blijven doorspuiten evenals natuurlijk de decapeptyl.

Als er woensdag nog geen verdere groei te zien is, moeten we kijken wat de opties dan nog zijn maar zeer waarschijnlijk wordt deze poging dan gestopt.

Ik weet niet hoe het daarna verder zal gaan. Of we een nieuwe poging gaan doen en binnen welk tijdsbestek dat zou kunnen of dat we voorlopig helemaal geen poging meer doen, ik durf het je op dit moment niet te zeggen. We hebben nu natuurlijk best een onverwachte klap gekregen en moeten dit "even" verwerken.

Maar ondanks alles wat ik hierboven schrijf is er natuurlijk wel nog een kans dat deze poging gewoon door gaat en er verder helemaal niks aan de hand is. Dus lieve mensen fingerscrossed!!!

Groeistop?!

Vandaag 27 September

Vanmorgen zijn we weer in het ziekenhuis geweest. Tijdens de echo bleek dat de eiblaasjes een groeistop hebben. Alleen de grootste is nog iets gegroeid maar zoals ik al zei gaat die waarschijnlijk de punctie niet meer halen. Dus nu gaan we de medicatie verhogen i.p.v. 112mg Fostimon ga ik vanaf morgen 150 mg spuiten. Hopelijk brengt dit de groei van de overige eiblaasjes weer op gang!
Voorlopig is de punctie dus uitgesteld en weten we ook nog niet wanneer die gaat plaats vinden. Maandag gaan we weer en dan weten we meer. Dus nog ff afwachten....

Normaal functioneren!!!

Ik vind het vaak moeilijk om de mmm met leken te bespreken. Je krijgt vaak reacties als: owja dat heeft mijn tante ook maar bij hun.... Bla bla bla.

Ook merk ik in mijn omgeving dat mensen het echt niet begrijpen. Ze begrijpen niet dat het zoveel pijn kan doen. Dat je wereld op zijn kop staat. Er wordt van je verwacht dat je "normaal" functioneert. Hoe kun je nog "normaal" functioneren als je wereld alleen nog maar uit medicatie, ziekenhuizen bezoeken, hoop en angst bestaat en je ook nog eens last hebt van hormonen die niet eens echt van jezelf zijn, door je hele lijf gieren en je ernstige stemmingswisselingen geven.

Een aantal echo's

Woensdag 18 september

We stonden binnen 10 minuten weer buiten. Dit keer was onze arts alleen. We zijn meteen met de echo begonnen. Het baarmoederslijmvlies had een mooie dikte gekregen. Aan de rechterkant van de eierstokken was nog geen groei te zien in de follikels, maar aan de linkerkant was al een follikel met een diameter van 10 milimeter te zien. Vrijdag is onze volgende echo.

vrijdag 20 september.

Vandaag ging het al net zo snel als Woensdag. Toen we eenmaal bij de arts waren heeft ze gelijk de echo gemaakt. Er waren best wel wat follikels te zien maar aan de rechterkant was er nog geen echte goeie te zien. Aan de linkerkant waren er inmiddels 3 follikels met een afmeting van 11 milimeter.
volgende afspraak is Maandag alweer.

maandag 23 september

Vandaag hadden we een andere arts.  wel weer een vrouw, ook heel aardig en leuk. We hebben even de medicatie besproken en daarna meteen een echo gemaakt. Het baarmoederslijmvlies heeft een mooie dikte en in rechter eierstok waren nu 5 eiblaasjes gaan groeien ze zijn gemiddeld allemaal rond de 11 mm. In de linker eierstok zijn nog steeds drie eiblaasjes waarvan de grootste nu 14mm is. Woensdag hebben we de volgende echo.

Woensdag 25 September

Vandaag hadden we dezelfde arts als de vorige keer. Ik kon meteen in de beruchte stoel gaan zitten. Het baarmoederslijmvlies heeft wederom een mooie dikte en rechts waren er nog steeds vijf follikels die nu 10, 12, 14 en 16mm zijn. Aan de linkerkant is er een al goed doorgegroeid tot 17mm de andere twee zijn nog vrij klein en allebei 12mm. De grootste zal de punctie waarschijnlijk niet halen en al eerder springen. Hopelijk groeit de rest nog even door. Vrijdag hebben we weer de volgende echo en dan horen we ook wanneer de punctie zal zijn.

De eerste echo

Gisteren heb ik de eerste echo gehad. Na een uurtje rijden kwamen we aan in Maastricht bij het AZM. Eenmaal op de IVF afdeling moesten we nog 20 minuutjes wachten voor dat we aan de beurt waren. We hadden dezelfde arts als die we de vorige keer ook hadden met zowel de punctie als de terugplaatsing. Ze is echt een leuke spontane vrouw waarbij ik me op mijn gemak voel. (En dat heb ik meestal niet snel met artsen) Hopelijk is dat misschien wel een goed voorteken. Er was dit keer ook een leerlingarts bij, een vriendelijke meid die verder helemaal niks zei en alleen maar mee keek.

Ze vroeg ons hoe het ging en of alles goed was gegaan met de medicatie tot nu toe. Daarna heeft ze een inwendige echo gemaakt, waar uit bleek dat alles prima in orde is, het baarmoederslijmvlies was mooi dun (zoals het op dit moment in mijn cyclus hoort te zijn) en de eitjes staan al in de rij. Zo waren er aan iedere kant ( iedere eierstok) een paar eitjes te zien op de echo. Dus we hebben groen licht gekregen om te starten met de fsh injecties, die de eigroei stimuleren. Vanaf morgen kan ik met die injecties beginnen. Volgende week woensdag hebben we weer de volgende echo om te kijken hoever de eicellen al gegroeid zijn. Vanaf dan zullen de echo's waarschijnlijk iedere twee tot drie dagen zijn.

Dus om het even kort samen te vatten:
Ik ben gestopt met de pil, ik moet nog steeds decapeptyl spuiten en vanaf morgen komen ook de FSH injecties daarbij.

De bijwerkingen:

De bijwerkingen lijken deze poging echt veel erger als de vorige poging. Zo heb ik last van hoofdpijn, af en toe wazig zicht, opvliegers, maar vooral heel veel last van moodswings.

Ik heb er over nagedacht of ik dit ook moest schrijven maar ik ben tot de conclusie gekomen dat het er gewoon bij hoort. En het is wel zo eerlijk om ook echt alles te vertellen, wellicht heeft iemand er wat aan die op dit moment ook hier doorheen gaat. De mood swings zijn zo erg dat ik op momenten twijfel of dat ik wel de juiste keuze heb gemaakt om weer te beginnen met IVF ICSI. Zo kan ik het ene moment euforisch zijn en binnen een kwartier ook weer deep down. Ik heb last van huilbuien en woede. Ik weet zelf hoe belachelijk het is dat mijn emoties zo snel kunnen veranderen en dat moet grotendeels gewoon van de medicatie komen. Natuurlijk is ook een groot stuk angst bij en heel veel druk. Maar ik word er zelf gek van.

Ook moet ik echt zeggen dat ik blij ben als dit deel achter de rug is. Als deze poging niet zou lukken en er ook geen cryo's zijn. (ingevroren embryo's) Dan weet ik niet of ik nog eens een volgende poging zou doen, ik zou in ieder geval minimaal één jaar wachten, want het valt me heel zwaar deze keer.

One week in...

Het is alweer een week geleden sinds ik ben begonnen met de hormoon injecties decapeptyl. Ik moet zeggen dat het injecteren me vrij makkelijk af gaat.

oefening baart kunst hè.

Het is wel zo dat sommige plekken toch altijd pijnlijker zijn als andere maar goed je kunt ook niet de hele tijd op de zelfde plek spuiten.

de bijwerkingen:
Opvliegers en mood swings

Morgen beginnen...

En dan is het eindelijk zover, morgen starten met decapeptyl injecties.

Ik ben benieuwd hoe lang het traject dit keer gaat duren. Ik weet het niet meer zo goed van de vorige keer, maar dit keer hou ik hier alles goed bij dus kan ik het zelf ook altijd nog eens terug lezen.

Hopelijk kunnen veel eicellen ...... Worden. Zodat ook hopelijk veel eicellen bevrucht worden en er ook veel embryo's zijn die we nog kunnen laten invriezen voor een eventuele volgende poging mocht deze onsuccesvol zijn.

De vorige keer waren er uiteindelijk maar 2 bevruchte embryo's die ook allebei terug geplaatst zijn. Dus toen hebben we niks kunnen  invriezen. Als dat nu wel het geval zou zijn was dat al een hele opluchting. Dat scheelt een hele hoop medicijngebruik bij een eventuele volgende poging omdat er dan geen  punctie nodig is.

Nog even een kleine update van de semenanalyse die afgelopen week is gedaan. De arts belde mijn man later in de middag terug met de mededeling dat ze nog nooit zo'n goede uitslag van hem hadden gehad. Ze zei ook dat ze met deze uitslag zelfs geen ICSI zouden doen.

Wish us good luck!

Diy artwork

 

 

Wil je ook een leuk kunstwerk in de tuin hangen maar heb je geen zin om er veel geld aan uit te geven. Dan is dit misschien wel een idee voor je.

 

 

Een nep ijzeren framewerk.

 

 

 

Gemaakt van goedkope rubber deurmatten.

 

 

 

 

Alles wat je nodig hebt is een spuitbus witte verf en eventueel een beetje schuurpapier.

 

 

 

 

Na dat je de matten hebt geverfd kun je hier en daar weer even met een schuurpapiertje erover heen gaan zodat je een rustieke en wat verouderde "look" krijgt.

 

 

Vandaag: de rukhut

Manlief moet vandaag naar de rukhut. zijn zaad moet nog een keer getest worden voordat ik met het injecteren van decapeptyl ga starten.

De reden van deze extra check:
Er is een kleine kans dat al het zaad dood is. René heeft namelijk koorts gehad. En als je als man zijnde in de afgelopen 3 maanden een te hoge koorts gehad hebt, kan het wel eens zo zijn dat alle zaadcellen dood zijn. Het is namelijk zo dat het sperma 3 maanden van te voren wordt aangemaakt.

Mocht het nou zo zijn dat er inderdaad geen goede zaadcellen meer bijzitten. dan moeten we alles uitstellen en hoef ik dus ook niet te starten met de decapeptyl injecties.

Vanavond krijgen we de uitslag al.

Hoe is het ondertussen met mij?

Om de een of andere gekke reden ben ik zo ontzettend nerveus. ik snap er zelf niks van er is totaal geen reden om nerveus te zijn. Want ik weet immers precies wat er gaat gebeuren en zelfs de vorige keer is alles prima verlopen. Dus waar dat gevoel nou vandaan komt, geen idee.

Misschien is het ook wel dat ik er toch een beetje tegenop kijk, omdat ik niet zo heel veel zin heb om te spuiten. En alles bij elkaar toch wel intensief is. Hier mee bedoel ik: het medicijngebruik, het constante op en neer reizen van en naar het ziekenhuis, de afspraken zelf, de punctie en daarnaast nog je werk, huishouden en deze keer nog extra een hele lieve dochter die ook heel veel tijd en aandacht nodig heeft.

even een kleine moestuin update deel 2

Zoals de titel al zegt hier volgt deel 2 van onze moestuin update. alles is intussen goed gegroeid, beter dan verwacht eerlijk gezegd. voor een eerste keer vind ik het best goed uitzien. het smaakt trouwens ook heerlijk.
hier zie je onze basilicum en onze peper of paprikaplant, heel eerlijk.... we weten het niet zeker. L.O.L.

 

 

Dit is onze romeinse sla die nog niet echt de vorm heeft van een romeinse sla maar wellicht krijgt hij die ook wel helemaal niet. daar naast staat broccoli, ook deze goed al goed en ik ben benieuwd of het ook wat wordt.

 

 

 

En dan als allerlaatst onze komkommerplant met een foto van de grootste komkommer tot nu toe. Is hij niet schattig.

 

 

 

 

niet zwanger??? wat raar!

Vanmorgen toch nog maar even een testje gedaan, want stel je voor je gaat hormonen spuiten terwijl je toch spontaan zwanger geworden bent. dat kan nooit goed zijn.


Je hoort altijd van die geweldige verhalen over mensen die ineens spontaan zwanger raakten ondanks dat ze de eerste keer een IVFbehandeling nodig hadden om zwanger te raken. Nou als dat zou kunnen bij ons dan zou ik daar zo voor tekenen.


Maar natuurlijk was die test negatief. het is eigenlijk zo raar dat je na ongeveer 7 jaar niet spontaan zwanger raken nog steeds denkt (waarschijnlijk gewoon hoopt) dat je spontaan zwanger kan raken.
Maar goed, nu weten we het tenminste heel zeker en kunnen we vol vertrouwen deze nieuwe poging tegemoet gaan.


En voor alle mensen die denken dat ze dat soort verhalen moeten vertellen om iemand in mijn situatie toch hoop te geven. doe maar niet want dat verhaal heb ik al duizend keer gehoord. En het zal best zijn gebeurd bij de kennis van je oom van je tante van je zus van je neef maar in real life zijn het maar bar weinig mensen bij wie dat lukt. en de rest van ons heeft die verhalen al veel te vaak gehoord en irriteert zich er mateloos aan.
Een tip: als je niet weet wat je moet zeggen, zeg dat dan. daar kunnen wij vaak veel meer mee en dat is ook niet erg. Logisch zelfs, je zit tenslotte niet in ons schuitje.

Even een kleine moestuin update

 

Onze bramenstruik heeft al een aantal bramen.

 

 

 

 

 

René heeft een diy composthoop gemaakt waar al onze gft afval ingaat, zodat we volgend jaar gratis compost hebben.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Met onze tomaatjes gaat het ook prima, Samantha is er gek op.

Ze probeert ze altijd zelf te plukken. (ze zijn inmiddels rijp)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ons "kruiden" wandje.

 

 

 

En de pompoenen die René extra voor Samantha heeft geplant zodat ze er strakjes samen mee kunnen spelen.

 

 

 

 

De aardbeitjes doen het ook goed zeker bij mij en Samantha.

 

 

 

 

 

Hier is onze citroentijm deze is al een paar jaar oud.

 

 

 

 

 

Dit was de eerste helft, de rest van de moestuin zien jullie in een volgende blog.

 

 

 

 

diy loungebank deel 3

Dan zijn we eindelijk aangekomen bij de kussens!

Na dat ik de maten had opgenomen voor de kussens die we nodig hadden ben ik gaan prijsvergelijken.
Ik ben uitgekomen bij Ikea baby en kleutermatrasjes. Ik had uiteindelijk 7 babymatrasjes nodig en één meegroeimatrasje. De voorwaarde van de matrassen is dat het geheel van polyether moeten zijn omdat ik ze nog op maat moest snijden. Ik heb gekozen voor 7 babymatrasjes omdat mijn zitkussen 10cm dik moeten zijn en ik er dus twee per pallet nodig had. (dit is allemaal zo berekend omdat dit het goedkoopst uitkwam, natuurlijk kun je ook meteen een matrasje van 10cm dikte pakken als je dat wilt) Voor de rugleuning heb ik er maar één per pallet nodig en voor het zitgedeelte van de chaise longue heb ik het meegroeimatrasje gekocht.



 Een tip voor het op maat snijden van de matrasjes is om te snijden met een elektrisch mes.

 

Ja echt zo'n keukenmes! 

 

 

 

 

En dan is het eindelijk af! 

 

 

 

diy loungebank 

 

Nog 10 dagen

Nog 10 dagen wachten en dan gaat er eindelijk wat gebeuren. Dan kan ik namelijk starten met de Decapeptyl injecties. Hoe raar het ook klinkt of is om naar het spuiten uit te kijken, toch kijk ik er naar uit. Eindelijk actie en een echte start vanaf daar zal alles snel gaan.

Nu krijg ik toch wel kriebels... Het wordt een spannende tijd vol hopen en wensen. Het zou toch zo maar kunnen dat ik over een maandje zwanger ben.

Weg met die lelijke tuinslang

Ik had er helemaal genoeg van, die lelijke tuinslang op mijn overdekt terrasje en geen opbergruimte in de tuin.

Toen bedacht ik me dat we best een hoekkast zouden kunnen maken in die anders toch onbruikbare dode hoek op ons terras.
Zo heeft de kast een dubbele functie gekregen. We hebben eindelijk wat opbergruimte voor bbq- benodigdheden, bezems en andere tuinspulletjes gekregen en de tuinslang is mooi weggewerkt en niet meer in het zicht.

 Het is nog niet helemaal af want ik wil het liefst nog een automatische rolslang zo dat de slang nog minder plaats in beslag neemt en zich makkelijker laat oprollen. (gemak dient de mens) Maar dit zat nog niet in ons budget dus dat komt nog wel. Ondertussen ben ik hier al heel blij mee.

 Het heeft ons overigens alleen het geraamte van de kast gekost want goede vrienden van ons hadden de planken die we hebben gebruikt nog over. Ze waren wel geverfd maar die kant zit nu aan de binnenkant van de kast.

Het geraamte

 

 

 

 

Een paar gebruikte tweedehands plankjes er tegenaan.

 

 

 

 

 De scharnieren bevestigd

 

 

Gebeits in een whitewash kleurtje.

 

 

 

En de binnenkant met tuinslang en opbergruimte.

 

 

Ik ben tevreden.... 

Diy loungebank deel 2

Na een paar daagjes een paar uurtjes schuren. Kunnen we dan eindelijk gaan beitsen.

We hebben gekozen voor een white wash beits. Deze vergt wel meerdere lagen want na een laag zie je amper verschil, bij laag twee wordt het al beter en na laag drie vind ik het eindelijk mooi.
Dit hebben we overigens grotendeels met een tuinhoutsprayer gedaan. De kleinere oppervlakte waar we niet goed bij kwamen met de tuinhoutsprayer hebben we met een kwast gedaan.

Al met al gaat hier best veel tijd inzitten i.v.m. de meerdere lagen en de tijd die tussen elke laag moet zitten.

 

 

 

 

 

Als je de beits of verf wilt spuiten raad ik je aan om een groot stuk zeil onder de pallets te leggen omdat je met grote halen moet spuiten en er nog wel eens wat over heen wilt gaan.  

Diy loungebank deel 1

Ons doe het zelf projectje. Ik heb altijd al een loungebank in de tuin willen hebben maar wil je een mooie kopen die ook nog eens echt goed zit dan ben je al gauw veels te veel geld kwijt. Maar toen zag ik dit idee en was ik meteen verkocht.

René vond het ook een super idee. Het fijne hiervan is dat je het zo groot en duur kan kan maken als je zelf wilt en je hoeft niet alles in een keer aan te schaffen. Want zoals je zult zien is ons projectje  ook nog niet af.

Hier zijn de eerste foto's!

 

 

 

 

 

 

 

 

Alles wat je nodig hebt:

•  Een aantal pallets (de hoeveelheid ligt aan de grote van je bank)
• Een decoupeer of andere zaag.
• Een schuurmachine.
• Beits of verf en kwasten etc.
• Eventueel schroeven en wielen.
• Kussens of matrassen
• Stof

Je begint met het stapelen van je pallets om een idee te krijgen van hoe je het uiteindelijk wilt hebben staan. Wij hebben twee pallets op elkaar gestapeld voor de hoogte maar er komen nog wielen onder dus dat verhoogt ook nog een beetje. (vergeet ook de hoogte van de kussens niet mee te rekenen) Voor de rugleuning hebben we iets van de pallets afgezaagd. Ook voor de hoek (chaise longue) hebben we ook de pallets op maat gezaagd.

En dan... Dan moet je alles schuren!


Je kunt trouwens ook een tafel van pallets maken maar wij hadden deze nog staan.

Grrrr...

Soms stuit je op ignorance van mensen. Zo heb ik een aantal mensen in mijn omgeving die totaal geen idee hebben wat het eigenlijk inhoud om vruchtbaarheidsproblemen te hebben.

Die dan ook gerust zeggen dat ze nooit kinderen zouden willen hebben als ze over de veertig zijn, want dat willen ze de kinderen toch niet aan doen. Dan denk ik dat ik bijna ontplof!

Dacht je dat wij dit allemaal zo gepland hadden. Nee MUTS natuurlijk niet maar je krijgt niet altijd alles wat je wilt. Het leven loopt ook niet altijd als verwacht of gehoopt. We hebben er gewoon 4,5 jaar over moeten doen om de eerste keer zwanger te raken en jij wilt even zeggen dat het niet jou keus is! DACHT JE SOMS WEL DAT HET DE MIJNE IS!

Dit zal je vast wel bekend voor komen want iedereen heeft wel zulke mensen in hun omgeving. Ik ben blij dat ik dit even van me af heb kunnen schrijven.

Laten we iedereen die dit ook meemaakt even een hart onder de riem steken en zeggen...

Ach ze weten niet beter en het zijn ook maar mensen en bovendien hebben we ook geweldige mensen in onze omgeving die ons steunen en waar we echt wat aan hebben.

Moestuin update

Zoals beloofd..
Hier zijn ze dan een aantal foto's van ons beginnend moestuintje. Hoewel het echte moestuintje nog lang niet af is hebben we hier en daar wat bakjes gevuld.



Hier zijn onze tomatenplantjes die eigenlijk alweer overgeplant moeten worden. Zijn ze niet mooi gegroeid!

 

 

 

 

 

 

Dit zijn pompoenen en komkommer die we net overgeplant hebben in deze bekertjes.

 

 

 

 

 

 

 

De radijsjes

 

 

 

 

 

 

Onze aardbeitjes

 

 

 

 

 

 

 

Dit is onze "kruiden" wand waarvan momenteel alleen nog maar de bovenste rij gevuld is met aardbeitjes. 

 

 

 

 

 

 

 

 En ons allereerste tomaatje komt eraan.

 

 

Wat een opluchting.

Jeetje, ik ben zo opgelucht nu ik weet waar ik aan toe ben en de eerste datums van ons traject vast staan.

Dat had ik eigenlijk niet gedacht want ik twijfelde nog altijd een beetje er aan of het nu wel het goede moment is om weer met IVF te beginnen en voor een tweede kindje te gaan.

Ja, het klinkt misschien gek maar dan denk ik, wat als het in een keer lukt en het misschien niet helemaal goed zit of het een heel moeilijk kindje wordt dat heel veel tijd op eist! Hoe is dat dan voor Samantha en doen we haar niet te kort om zo snel alweer voor een broertje/zusje te gaan. Puur al omdat we dan minder tijd voor haar alleen hebben. Maar tegelijker tijd denk ik ook misschien is het wel hartstikke leuk om twee jaar te verschil te hebben tussen de kinderen dan hebben ze misschien meer aan/met elkaar

Mijn broer en ik schelen negen jaar en dat is een erg groot verschil. Wij zijn daardoor natuurlijk ook niet heel veel met elkaar opgetrokken en dat mis ik toch wel. Die goede band die sommige broers en zussen hebben die weinig in leeftijd met elkaar schelen dat lijkt me toch ook geweldig voor Samantha.

Ow, en dan is er ook nog het feitje dat René al 40 jaartjes is, en hij wilt geen stokoude pappa zijn. Hij weet zelf hoe het is om een oudere vader te hebben net als ik trouwens, onze vaders waren ook rond de 40 toen ze ons kregen en dat is niet altijd even leuk geweest. Zeker heeft alles voor en nadelen en zaten er niet alleen de bekende nadelen aan maar toch ook echt wel een aantal voordelen aan om wat oudere ouders te hebben. Er is bijvoorbeeld toch een bepaalde wijsheid  die je je kinderen kan meegeven die jezelf door de jaren hebt opgedaan. En ik zeg niet dat jonge ouders niet wijs genoeg zijn maar zeg nou zelf je bent nu een stuk wijzer dan tien jaar geleden. Het maakt niet uit hoe oud je nu bent, over tien jaar ben je weer een stuk wijzer.



Al met al had ik dus grote twijfels of dit wel het goede moment was om te starten, maar nu is het alsof er een last van mijn schouders is gevallen. Ik weet nu gewoon waar ik aan toe ben en ik moet eerlijk zeggen. Ik heb er echt zin in!!!

Klaar voor de start!

 

Zo... vandaag was het dan zover, vandaag zijn we naar het ziekenhuis geweest en hebben we een startdatum geprikt.

We hadden twee afspraken vandaag, een privé afspraak met de verpleegkundige en een groepsafspraak. Eerst hadden we de groepsbijeenkomst samen met andere ouders die ook weer een ivf-traject willen starten voor een tweede kindje.
Hier werd alles nog eens doorgenomen wat ook al bij de groepsvoorlichting van het eerste IVF-traject werd verteld alleen versneld omdat iedereen nu al een traject heeft meegemaakt en afgesloten.

De verpleegkundige die de groep voorlichting gaf heeft ons een kleine opfris cursus gegeven in het klaarmaken van de spuiten, ook heeft ze alle medicatie nog eens met ons doorgesproken. Helaas zijn er een aantal dingen veranderd wat de medicatie betreft, zoals we eerst een fijne spuitpen hadden om te spuiten van Puregon is dit nu vervangen door een gewone spuit met het F.S.H.  (Follikel Stimulerend Hormoon) die iets meer werk vergt en natuurlijk niet zo makkelijk is. Dit komt helaas door de bezuinigingen die toch gemaakt moeten worden in de IVF wereld om de 3 IVF pogingen die de regering eerst weg wilde bezuinigen naar nog maar één poging toch te kunnen behouden.

Verder heeft ze nog even kort de stappen van het hele traject doorgenomen en daarna hadden we onze privé afspraak met dezelfde verpleegkundige. Tijdens deze afspraak zijn René en ik gewogen is onze lengte bepaald en mijn BMI berekent. Alles was prima.
De verpleegkundige vroeg hoe het ging met het afbouwen van de borstvoeding en zei dat ze nog één startdatum in September voor ons had. Dat betekent dat ik bij mijn volgende menstruatie moet beginnen met de pil en dus helemaal gestopt moet zijn met borstvoeding. De pil moet namelijk minimaal een cyclus ingenomen worden voordat er begonnen kan worden met hormonen spuiten.


De startdatum is eigenlijk de eerste echo, een meting van de eitjes. Ik ben dan wel al begonnen met de eerste spuiten. De Decapeptyl spuiten om mijn eigen hormooncyclussen helemaal plat te leggen zodat er na de eerste echo gestart kan worden met de FSH die de eigroei stimuleert. Dit platleggen van de natuurlijke hormonen en het stimuleren met kunstmatige hormonen wordt gedaan om meer eicellen tegelijk te laten rijpen  maar ook om meer controle over de cyclussen te hebben.

Na afloop van deze afspraak konden meteen langs de apotheek om alvast de pil en de overige medicatie op te halen. We hebben weer een hele tas vol gekregen, maar ik heb het er graag voor over.




En nu.......     nog even wachten voor dat ik met de pil kan beginnen.

Ons eigen moestuintje

 Sinds de geboorte van onze dochter ben ik veel meer met gezond eten bezig dan ooit tevoren, ik vind het belangrijk om te weten wat er precies in voedsel zit en wat je beter niet kunt eten.

Mijn man en ik houden van lekker eten we zijn echte bourgondiërs. Lekker kan ook gezond zijn. We houden dan ook van veel verschillende groentes en kruiden maar we hebben een niet al te breed budget. Daarom leek het ons leuk om ons eigen mini moestuintje te maken.


Een tijd geleden heb ik wat zaden gekocht en een deel ervan geplant het andere deel heb ik geruild met een vriendin die ook aan het moestuinieren is geslagen, zo hebben we ieder meer variëteit en toch niet al te veel geld uit gegeven. Bij de Xenos heb ik wel twee leuke kweekkastjes gekocht en die staan nu op onze vensterbank in de woonkamer.
Het eerste wat we geplant hebben zijn radijsjes, basilicum en tomaten.
 

 

 

Ze zijn inmiddels allemaal wat groter gegroeid en ik zal snel een nieuwe foto toevoegen.

We gaan weer beginnen

IVF voor een tweede kindje!


René (mijn man) en ik hebben besloten om niet langer te wachten en voor een tweede kindje te gaan. Anticonceptie gebruiken we toch al  niet maar we hebben ook het AZM ziekenhuis gebeld en ons weer ingeschreven voor een IVF behandeling.


Deze keer wil ik jullie d.m.v. mijn blog meenemen op onze reis.
De allereerste afspraak hebben we een aantal weken geleden al gehad. Het was een korte controle of alles goed was. Zo is er bloed afgenomen, het sperma is weer gecontroleerd en ook is er bij mij een inwendige echo gemaakt om te kijken hoe de baarmoeder er uit zag en of er eitjes zijn die zich verder ontwikkelen. Alle uitslagen waren gelukkig prima.

We konden zelfs al die maand nog beginnen met de pil maar daar hebben we niet voor gekozen omdat ik borstvoeding geef en ik Samantha tenminste tot één jaar wou blijven voeden. Nu is dat jaar verstreken en ben ik langzaam aan het afbouwen.

Je wordt verplicht om te stoppen met borstvoeden als je het IVF traject in wilt bij het AZM. Over het algemeen zijn de meningen verdeeld over IVF en borstvoeding. Het schijnt volgens sommige onderzoeken niet schadelijk te zijn voor je kindje maar het is ook zeker niet bevorderlijk om zwanger te raken vanwege de hormonen die een eventuele innestelling kunnen tegengaan. Vroeger werd bv zelfs gezien als een natuurlijke anticonceptie maar het is natuurlijk geen 100% garantie je kan zeker wel zwanger raken als je borstvoeding geeft.

Het afbouwen van de voedingen gaat redelijk goed, Samantha krijgt nu alleen nog 's avonds en 's ochtends een voeding.

De 27ste Juni hebben we de volgende afspraak in het AZM. Eerst krijgen we een prive gesprek met een IVF verpleegkundige en daarna volgt een groepsgesrek met andere ouders die ook voor een tweede kindje met hulp van IVF gaan.
Ik houd jullie op de hoogte..