maandag 29 december 2014

Nee

Dag 10 na terugplaatsing had ik in de middag al wat bloedverlies. En eigenlijk weet je dan al dat het over is maar je hebt toch nog hoop. Misschien ben jij die ene uitzondering waarbij het niet doorzet en dit gewoon "alles" was en je toch misschien wel zwanger bent.

De rest van de dag heb ik nergens meer last van gehad zelfs de volgende ochtend bij het opstaan niet maar helaas kort daarna begon het weer, nu met lichte krampen erbij. Nu weten we zo goed als zeker dat het weer niet gelukt is. Zo begon het de vorige keren ook. Het is nu wachten tot het verder doorzet en ondertussen gewoon doorgaan met de utrogestan bolletjes tot 1 Januari de officiële testdag....Zucht.

Ik moet alsnog de eerste Januari testen, dat wil het ziekenhuis gewoon graag als extra bevestiging. En dan zal ik wel weer een maand moeten wachten voordat ik verder mag met mijn cryo's (de ingevroren embryo's)

de kansen van een zwangerschap na terugplaatsing van een cryo liggen veel lager dan met een vers embryo het heeft zelfs maar een slagingskans van 10% terwijl dit met een vers embryo tussen de 30% en 40% is. Daarbij komt ook nog dat het bij het ontdooien van cryo's meestal maar 50% dit daadwerkelijk overleeft. En er zijn er maar twee.
Dus misschien hebben we nog een kans maar die zal kleiner zijn dan ooit eerder.

Voor nu voelt het zwaar klote en hopeloos. We hadden allebei gedacht dat deze keer raak was..

vrijdag 26 december 2014

De tussenstand.

Zo inmiddelds zijn we een week verder.

Ik heb echt nog veel buikpijn en krampen gehad na de tp maar afgelopen maandag waren die gelukkig eindelijk over. Sindsdien heb ik wel wat kwaaltjes die ook wel als zwangerschapskwaaltjes kunnen worden omschreven maar het kan net zo goed van hormoon medicatie komen.
Ik moet nu driemaal daags utrogestan bolletjes inbrengen. Utrogestan zorgt voor het optimale baarmoeder klimaat voor een innestelling en zwangerschap, dus vandaar dat de kwaaltjes (als je ze dat al kan noemen) ook daar vanaf kunnen komen.

Nog één week wachten.  de dagen gaan zo langzaam voorbij.. Ik word er gek van.

Nog even vol houden en hopen op een positieve zwangerschapstest volgende week.

donderdag 18 december 2014

Één Toppertje!

Vanochtend zijn we in het ziekenhuis geweest. Ik moest eerst bloed laten prikken en daarna had ik de terugplaatsing.

Toen ik me aan het uitkleden was vertelde de arts ons dat ze vandaag één embryo gingen terugzetten. Één embryo van TOPkwaliteit.

Dat is super nieuws voor ons een embryo van topkwaliteit hebben we nog nooit gehad. Als er een embryo van topkwaliteit bij zit wordt er altijd maar één teruggezet.

Nadat ze het embryo in mijn baarmoeder heeft geplaatst. Vertelt ze ons dat er in totaal vier embryo's zijn onstaan. Waarvan er nog twee kunnen worden ingevroren. Ook dit is ons nog nooit eerder gebeurd! Het is bizar maar we zijn er super blij mee. Nu hopen dat het embryo zich ook innesteld.

De wachtweken zijn begonnen.

dinsdag 16 december 2014

Het belletje

Yes! Ik werd vanmorgen gebeld en er heeft bevruchting plaatsgevonden.

Hoe en wat horen we donderdag.

Ik moet nu iedere dag mijn omvang en gewicht meten omdat er door het grote aantal eiblaasjes kans is op overstimulatie.

Bij overstimultatie vullen de leeg geprikte eiblaasjes zich met vocht en kan je bloed verdikken wat weer kans op trombose geeft.
Ik heb een aantal klachten die overeenkomen met overstimulatie klachten zoals krampen en misselijkheid. Hopelijk is het geen overstimulatie maar gewoon nog nawerkingen van gisteren.

Donderdagochtend moet ik weer bloed laten prikken.

Jullie horen donderdag meer.

maandag 15 december 2014

De punctie laatste IVF

Vanochtend om 6 uur op gestaan om vervolgens samen met René en Samantha richting het AZM te vertrekken. Eenmaal daar aangekomen staan opa en oma ons al op te wachten. Zij nemen Samantha lekker mee naar huis. Want als ik klaar ben moet ik slapen veel slapen. Om half negen moeten we ons melden bij de verpleegkundige. Zij legt ons het hele riedeltje weer uit van wat er gaat gebeuren en ik mag op de weegschaal gaan staan. Vervolgens krijg ik een grote spuit in mij  achterwerk gezet en mag ik in de rustkamer even op bed gaan liggen. René heeft een potje mee gekregen dat hij mag vullen. Om vijf voor half tien mag ik nog even naar de wc even alles uitplassen. René loopt met me mee want het roesje werkt al aardig goed. Als ik terug kom mag ik zo een mooi ziekenhuis hemd aandoen en plaatsnemen in een rolstoel waar mee ik naar het kamertje worden gereden.

De punctie zelf is erg pijnlijk deze keer. Waarschijnlijk omdat er best veel eiblaasjes aangeprikt moeten worden. En ze verder naar achter liggen dan normaal. Ik er werd behoorlijk misselijk van. De arts moest zelfs even stoppen. Uiteindelijk zal ze iets van 20 blaasjes hebben aangeprikt. De laborant die in het aangrenzende kamertje zit, roept al dat de eerste eicel is gevonden. Ik ben inmiddelds helemaal grijs weggetrokken en na een paar minuutjes mag ik terug naar de uitrust kamer. Daar zit de volgend cliënt al weer te wachten, gelukkig was het voor haar ook niet de eerste keer anders zou ze denk ik best geschrokken zijn toen ze mij zag terugkomen. Ik krijg twee paracetamolletjes en probeer de krampen weg te blazen. Pas na een hapf uurtje trekken de krampen weg of begint de paracetamol te werken. René heeft inmiddels een rolstoel gehaald zodat ik naar de parkeergarage kan rollen. De verpleegkundige komt nog even bloed afnemen, ze willen mijn waardes controleren omdat ik wegzakte tijdens de punctie. Later komt ze nog een keer terug en verteld ons dat er 11 eicellen zijn gevonden.

Toen we thuis waren ben ik lekker snel mijn bed ingekropen en heb ik tot zes uur geslapen. Nu heb ik alleen nog last van krampen. Hopelijk is dat morgen alweer over.

Morgen bellen ze ons op of er bevruchting heeft plaatsgevonden. Als dat zo is dan vindt de terugplaatsing donderdag plaats. Donderdag worden ook mijn bloedwaardes weer gechecked.

Vanaf nu kunnen we alleen nog naar hopen en wensen.

Morgen zal ik even een update posten.

vrijdag 12 december 2014

De eerste en meteen de laatste fm

Eigenlijk zou ik afgelopen woensdag de eerste follikel meting (fm) hebben maar omdat ik zo ziek was dat ik me amper kon bewegen zonder over mijn nek te gaan heb ik woensdag maar afgebeld. Twee uur in de auto zitten leek mij geen strak plan. Vandaag ben ik wel geweest en er groeien weer onzettend veel eicellen, zo veel dat we de punctie aankomende maandag al ingepland hebben. De kans op overstimulatie is klein maar toch aanwezig. Vandaar dat het nu alweer zo rap gaat allemaal. Vandaag en morgen moet ik nog spuiten en morgenavond zet ik de laatste spuit (pregnyl) om de ovulatie op gang te laten komen. Nu wordt het heel spannend.

Maandag of Dinsdag horen jullie meer.

dinsdag 2 december 2014

De uitgangsecho

Zo we zijn net terug van de eerste echo. (de uitgangsecho)
Alles ziet er goed uit en er staan alweer +- 15 eiblaasjes aan iedere kant klaar.
Ik mag morgen beginnen met de Gonal F injecties.

Volgende week woensdag heb ik de eerste groeiecho.

Ik kan er op dit moment nog niet veel bij voelen... We wachten af..

vrijdag 28 november 2014

Laatste keer IVF ICSI

Inmiddels zitten we alweer op dag 8 decapeptyl spuiten.
De bijwerkingen zijn hetzelfde, moodswings en opvliegers ( geen lolletje)
Komende dinsdag hebben we alweer de eerste echo. Dus tot nu toe is het nog niet bijzonder spannend. Ik kan er dus ook niet heel veel over melden.

Dit is de laatste keer dat we een poging doen, dat wel in ieder geval. Daar ben ik ergens ook wel blij om. Dan kunnen we het straks hoe dan ook afsluiten, liever positief dan negatief natuurlijk maar we zijn blij als alles achter de rug is. Zodat we verder kunnen met ons leven en weten waar we aan toe zijn. De hele medische malle molen en alle tijd er tussen in vergt onzettend veel energie en gaat voor mijn gevoel ook ten koste van andere dingen. Omdat je er toch steeds maar mee bezig bent. Het is geen keuze om er niet mee bezig te zijn zoals het goede advies van sommigen mensen luid "misschien moet je er niet zoveel mee bezig zijn"
Je wordt er keer op keer mee geconfronteerd en wordt gedwongen om er mee bezig te zijn niet alleen door de medicijnen, de pil en je cyclussen die je bij moet houden maar zolang je niet weet waar je aan toe bent zit je in limbo.

stiekem ben ik me toch al mentaal voor aan het bereiden om straks verder te gaan met z'n drietjes. Die kans is gewoon heel erg groot en ik heb er niet heel veel vertrouwen in dat het nog lukt. Hoe moeilijk het ook is.  

Maar we hebben nog steeds hoop.

zondag 9 november 2014

Diy dekenkist van oud tv-kastje

We hebben weer een diy projectje af. Van deze oude tv-kast hebben we een dekenkist gemaakt.

Eerst hebben we de kast zo ver mogelijk gestript. En van daar uit zijn we gaan meten en kijken naar hoe groot de dekenkist moest worden. We hebben zo veel mogelijk geprobeerd om alleen de materialen van de kast te gebruiken. Alleen voor de armleuningen hebben we palletplanken gebruikt. (die hadden we nog liggen) Daarna hebben we de gaatjes opgevuld met houtvuller en even opgeschuurd. Toen heb ik de kist geverfd. Sinds ik Annie sloan verf heb gebruikt bij onze "nieuwe" kast ben ik fan. Ik heb nu gekozen voor donkergrijs/paars. Als je deze verf gebruikt hoef je niet te schuren en niet te grondverven, wel moet je de verf beschermen met een wax laag. Door de wax wordt de kleur iets donkerder. Dit is het resultaat Nu moet ik alleen nog een ikea matrasje op maat snijden en een kussenhoes naaien en dan is de dekenkist helemaal af. Update zal nog volgen...

zaterdag 13 september 2014

Nu verder.

Hoe gaat het nu verder...

De verzekering zal ons nog één IVF poging vergoeden. Mocht het de volgende poging dus niet lukken is er nog altijd de optie om verder te gaan met IVF alleen betaal je de hele behandeling inclusief medicatie dan zelf. We hebben besloten dat niet te gaan doen.we gaan nog één poging doen en het zal bij deze ene laatste poging blijven. We hebben deze beslissing om meerdere redenen gemaakt we willen het namelijk ook af kunnen sluiten mocht het nu niet lukken en je kunt wel eeuwig doorgaan maar de vraag of dat zin heeft blijft natuurlijk. Op een gegeven moment moet je stoppen en kunnen afsluiten. Het zal niet makkelijk zijn maar voor ons wel de juiste beslissing. We zijn er nu al zo lang mee bezig en ik heb nu al vier rondes hormoonmedicatie gehad en straks dan vijf, het is niet gezond voor mijn lichaam en dat is ook een goede reden om na vijf IVF pogingen (waarvan een hele succesvolle) te stoppen. Daarnaast voelt het alsof we constant maar bezig zijn met IVF, medicatie en zwanger proberen te raken. (dat kan op dit moment gewoon niet anders dus zeg alsjeblieft niet je moet er niet zoveel mee bezig zijn) Als we het af kunnen sluiten en er dus idd. niet meer veel mee bezig hoeven zijn dan kunnen we ons weer focussen op de andere belangrijke dingen in het leven en ons leven verder met Samantha opbouwen. Als we door zouden gaan denk ik dat het ook ten koste van de leuke tijd met Samantha gaat en dat willen we niet, we willen ook gewoon van haar kunnen genieten zonder al te veel andere dingen die veel aandacht vragen aan ons hoofd te hebben. Op een gegeven moment moet je zeggen dat het klaar is en we denken dat dit na de volgende poging zal zijn.

Hopelijk is de volgende poging raak en is al het bovenstaande niet van toepassing. Maar je moet ook rekening houden met....

dinsdag 9 september 2014

Geen lichtpuntje aan het einde van deze tunnel.

Hallo lieve vriendjes en familie.
We willen jullie even bedanken voor de steun en kaarsjes die jullie hebben aangestoken. Het heeft helaas niet mogen baten deze poging is ook niet gelukt.

Maybe someday...

vrijdag 29 augustus 2014

Angst...

Ik zou wel enthousiast willen zijn dat we al zover gekomen zijn maar ik ben het gewoon weg niet. Ben veel te bang dat het niet lukt en we weer helemaal van voren af aan moeten beginnen.

Ik ben toch ook wel een beetje teleurgesteld in het het feit dat er uiteindelijk maar één bruikbaar embryo is. Ik weet het één kan genoeg zijn en dat hoop ik ook echt, maar als je ingevroren embryo's hebt dan heb je meer kansen en dus wat achter de hand. Wij hebben als het nu niet lukt nog maar 1 kans en naar alle waarschijnlijkheid (de vorige resultaten) zullen dan ook geen embryo's kunnen worden ingevroren en dan is het snel over. Daar ben ik wel echt bang voor.

Maar goed dit embryo moet zich gewoon lekker innestelen! Het is héél welkom!

De terugplaatsing!

Onderweg terug van de terugplaatsing...
ik moest een kwartier van te voren een liter water drinken omdat je een volle blaas moet hebben voor de tp. Door de volle blaas kunnen ze beter bij de baarmoeder met de echo en het embryo slangetje. Met behulp van een speculum (eendenbek) en een uitwendig echoapparaat maken ze eerst alles schoon met watjes. (ongeveer het zelfde als een uitstrijkje) toen kwam de embryoloog met het embryo in een slangetje. Deze werd ingebracht met behulp van een catheter. (slangetje)

Het was allemaal niet pijnlijk maar ook niet comfortabel. Ik moest even blijven liggen zodat de embryoloog kon nakijken of het slangetje ook daadwerkelijk leeg was. Dit was natuurlijk het geval want we konden zelf meekijken en op de echo was goed te zien dat het embryo ingebracht is. 

Vervolgens kregen we de staat van de bevruchtingen te horen.
Van de 10 eicellen waren er maar vijf echt rijp genoeg om ICSI mee te doen. Daarvan waren er maar twee daadwerkelijk bevrucht. Één is nu teruggeplaats en de ander kan helaas niet worden ingevroren omdat de kwaliteit voor invriezing niet goed genoeg was.

Dus nu moeten we heel hard duimen dat dit embryootje blijft zitten en zich innesteld.

woensdag 27 augustus 2014

De punctie

Gisteren heb ik de punctie gehad. We moesten om half 9 in het ziekenhuis aanwezig zijn. Eenmaal daar kregen we een kort gesprekje met de verpleegkundige over hoe het ook alweer allemaal werkt en werd de spuit voor het roesje gezet.

Ik mocht even op bed gaan liggen en René mocht naar het kleine kamertje gaan om een donatie te doen. Ik moest wel zorgen dat ik om kwart over 9 even naar het toilet ging zodat de blaas helemaal leeg was voor de ingreep. Natuurlijk moest René met me mee lopen want echt goed kunnen lopen zit er op dat moment niet meer in. Net als de vorige keren is hij weer aant gniffelen want hij vind het wel grappig als ik een beetje high ben van het roesje.

Om half 10 is dan de punctie, ik wordt met een rolstoel opgehaald om naar de punctiekamer te gaan. Inmiddels heb ik al zo'n leuk ziekenhuis hemd aan en een laken over me heen. Tijdens de punctie kun je meekijken op het scherm, er wordt met een inwendig echoapparaat gewerkt. Aan de echostaaf wordt dit keer een hele lange zuignaald bevestigd die weer vast zit aan een klein apparaatje. Aan de andere kant zit een slangetje waar aan een reageerbuisje wordt vastgemaakt. Op het moment dat ze door de wand van de eierstok heen moeten prikken mag je even hoesten. Dan zuigen ze de eiblaasjes een voor een weg. Het vocht wat hier uit komt samen met de eicellen wordt opgevangen in het reageerbuisje en zodra deze vol is wordt het aan het lab afgegeven en wordt er een nieuw buisje aan het slangetje bevestigd.

Terwijl ze nog bezig zijn roept het lab al dat ze de eerste eicel hebben gevonden. (HOERA) vervolgens is ook de andere eierstok aan de beurt en ik mag weer even hoesten. Het is wel pijnlijk maar toch ook te doen. Daar zuigen ze ook weer de eiblaasjes leeg en na ongeveer 20 minuten zijn we klaar.

Ik mag weer in de rolstoel terug naar mijn bed, daar kan ik even uitrusten en wordt ons verteld dat ze 10 eicellen hebben gevonden. Dat is super nieuws! 
Ook vertellen ze ons dat het ICSI wordt  (dan wordt er een zaadcel uitgezocht en die wordt in de eicel geinjecteerd) Dit gebeurd vaker als het sperma niet de beste kwaliteit heeft.

Ze bellen ons morgen op, als er bevruchting heeft plaatgevonden om een afspraak te maken voor de terugplaatsing vrijdag. Na even uitgerust te hebben kleed ik me weer aan en lopen we langzaam naar de auto. Ik heb zowat de hele dag geslapen en met een warme kruik op mijn buik gelegen want alles voelde behoorlijk beurs.

Vanochtend belde de verpleegkundige op er heeft een bevruchting plaatsgevonden en we hebben vrijdag om half negen de terugplaatsing. Hoe en wat zegt zij nooit, dat horen we vrijdag van de arts. Ze benadrukt nog wel even dat ik drie maal daags twee utrogestan bolletjes moeten inbrengen, dit is om een mogelijke innesteling te bevorderen.

Dus op naar vrijdag...

vrijdag 22 augustus 2014

Echo 4 ivf 3 tweede kindje

Vandaag weer een echo gehad, er zijn nog een paar eicellen mee gaan groeien dus er zijn er nu ongeveer 15 en zoals het er nu uit ziet zullen er waarschijnlijk een stuk of 11 rijp zijn met de punctie!  dat is echt een mooi aantal, hopelijk worden ze ook bevrucht. Maar goed we zullen zien. De punctie staat voor dinsdag ingepland.

Ik heb er toch wel tegenop gekeken, maar nu de punctie steeds dichterbij komt ben ik ook blij als het zo ver is. Hoeveel eicellen ze daadwerkelijk aanprikken gaan we dinsdag pas zien, woensdag zullen ze ons bellen of er succesvolle bevruchtingen hebben plaatsgevonden en als er embryo's zijn word er vrijdag een teruggeplaatst.

Dus wie weet ben ik volgende maand wel zwanger. :-)
Laten we het hopen!

donderdag 21 augustus 2014

Echo 3, IVF 3 tweede kindje.

zo even een korte update, we zijn gisteren weer in het AZM geweest.

Alles zag er prima uit. de grootste eicellen zijn nu rond de 20 millimeter. Vrijdag heb ik de volgende echo en als dan nog steeds alles op het zelfde tempo door groeit zal de punctie waarschijnlijk dinsdag of woensdag plaatsvinden. Heel spannend dus!

maandag 18 augustus 2014

Echo twee, IVF drie.

Vandaag de tweede echo gehad.

Van de week heb ik aan mijn rechterkant wel wat voelen groeien maar ik had niet het volle gevoel van de vorige keer met de overstimulatie.

Tijdens de echo bleek er gelukkig ook geen sprake te zijn van overstimulatie! Ik heb nu vijf eiblaasjes van boven de 10mm waarvan drie rechts en twee links en er zijn nog vier eiblaasjes die rond de 8mm zijn, die gaan waarschijnlijk nog meegroeien. Dus in totaal vijf rechts en vier links hopelijk gaan ze allemaal uitgroeien tot mooie eicellen.

We gaan dus gewoon door met de huidige dosering van 100ml Gonal F.

Woensdag hebben we de volgende echo.

Thumbs up!

maandag 11 augustus 2014

Echo number one IVF 3, tweede kindje.

Net even het AZM naar binnen en naar buiten gewipt, het ging weer eens supersnel.

We hadden weer de zelfde arts. Ze heeft even met behulp van een inwendige echo gekeken en alles ziet er prima uit.
Dun baarmoederslijmvlies en natuurlijk weer genoeg eicellen die klaar staan, maarja dat was het probleem ook niet. Daar is het de vorige keer juist mee mis gegaan, hopelijk gebeurdt dat deze keer niet.

Ik mag vandaag starten met 100 ml Gonal F. Dus heel wat minder dan vorige keer, dat was 150ml Gonal F. Zo gaan we proberen om overstimulatie te voorkomen dit keer.

Volgende week maandag hebben we de volgende echo gepland dan zullen we wel zien in hoeverre alles groeit.

Ik verwacht er eigenlijk niet te veel van. Ik hoop natuurlijk wel dat het dit keer wel lukt maar ik sta er veel nuchterder in dan vorige keren. De realiteit is dat het maar een kleine kans is.

Maar goed, wish us luck.

zaterdag 9 augustus 2014

Dag 11, 3e keer ivf baby nr. twee

Dag 11 decapeptyl spuiten vandaag alweer.

Ik moet zeggen dat het me tot nu toe vrij goed af gaat op hier en daar een opvlieger na en af en de eerste paar dagen ook een kort lontje te hebben gehad.

De injecties zelf zijn dit keer toch pijnlijker dan vorige keren, ik kan geen plekje vinden waar het niet pijnlijk is om de naald in te zetten.

Dat ik alweer op dag 11 zit had ik eigenlijk niet gedacht. Zo ver zijn we al dan begint het lekker op te schieten, maandag heb ik de eerste echo alweer en als alles rustig is dan mag ik maandag ook beginnen met de stimulerende hormonen fostimon.

Dit keer ben ik er weinig tot niet mee bezig eigenlijk tot nu toe, misschien komt het door de vakantie of omdat het nu de vierde keer in totaal is en ik het riedeltje inmiddels wel ken. Vanaf maandag zal het wel anders worden, wat intensiever. Dan wordt het twee spuitjes per dag en om de paar dagen naar het AZM.

Maar nu ga ik nog even verder van mijn vakantie genieten.

donderdag 3 juli 2014

Wasbaar luieren

Ja wij gebruiken wasbare luiers.
Nee dat is helemaal niet vies.
Sinds de geboorte van onze dochter Samantha gebruiken wij wasbare luiers. Dat wil niet zeggen dat ze nog nooit een wegwerp heeft aangehad maar voor het grootste gedeelte heeft ze altijd wasbare luiers aan.

Omdat ik niet makkelijk zwanger werd en er wel al een hele tijd mee bezig was had ik tijd genoeg om van alles te lezen over opvoedings- en ouderschapskeuzes. Zodoende ben ik ooit bij wasbare luiers uitgekomen. In eerste instantie dacht ik: bah dat lijkt me niks.

Gelukkig ben ik me er verder in gaan verdiepen en heb ik veel bij geleerd. De belangrijkste redenen voor ons om Samantha in wasbaar te luieren zijn: beter voor de huid van de baby, economisch en milieu, daarnaast zijn wasbare luiers ook nog eens super leuk. Het zijn allang geen vierkante doeken met veiligheidsspelden meer.



 
Beter voor de huid van je baby.
Ja absoluut, met wasbaar krijg je veel minder vaak te maken met luieruitslag. En die wegwerpluiers van tegenwoordig kunnen zo dun worden gemaakt om dat er heel veel chemische rotzooi inzit. Er zitten chemische korrels in die het vocht op nemen. Nee, liever geen chemische troep aan mijn baby.

Economisch.
Het scheelt je enorm veel geld om wasbare luiers te kopen ten opzichte van wegwerp, wassen inbegrepen. Zelfs al koop je altijd je wegwerpluiers in de aanbieding dan ben je nog duurder uit. Natuurlijk moet je wel een beetje slim inkopen want het is heel makkelijk om je te laten verleiden om al die leuke kleurtjes en prints wasbare luiers te willen kopen en dan ben je misschien nog wel duurder uit.

woensdag 28 mei 2014

De nasleep

7 dagen later...

De afgelopen 7 dagen ben ik door moeten gaan met de decapeptyl injecties samen met het slikken van provera tabletten die er voor zorgen dat alles afbreekt. Na twee dagen voelde ik de zwelling niet meer. Mijn buik is nu dan ook weer van een normaal formaat. Na de eerste twee dagen van boosheid, verdriet en teleurstelling heb ik me er nu inmiddels bij neergelegd. Het is niet anders.

Na vandaag nog twee dagen een provera tablet innemen en dan ben ik er helemaal klaar mee.

De volgende poging zal ergens eind Juli begin Augustus zijn. Nu even lekker niks.

woensdag 21 mei 2014

30 to 35

Kut... Overstimulatie!

Vandaag hebben we helaas de poging moeten afbreken. De arts telde op de echo tussen de 30 en 35 groeiende (actieve) eicellen. Dat is dus veel te veel. Bij een telling van in de 20 is het al twijfelachtig of een punctie wordt ingepland. Dus alles was voor niks.

Nu moet ik verder decapeptyl injecteren zodat de eiblaasjes gaan krimpen. En ik moet dagelijks een provera tablet innemen gedurende de komende 10 dagen. In week 31 mag ik weer opnieuw starten met decapeptyl en in week 33 starten we weer met de Gonal F, ondertussen moet ik weer de pil gaan slikken. Dus we gaan zo snel mogelijk door, maar mijn lichaam moet eerst weer tot rust komen.

Het is behoorlijk balen.. Het feit dat ik weer al die medicatie mijn lichaam ingepompt heb zonder enig resultaat en natuurlijk het feit dat het weer langer gaat duren.

Bij de volgende poging gaan we dus met een veel lagere dosering Gonal F starten.

maandag 19 mei 2014

Overstimulatie?

We zijn net terug van de eerste fm en ik zat goed met mijn gevoel... De eicellen groeien erg hard en het zijn er ook nog eens 20.

Dus nu is er grote kans op overstimulatie en moet de cyclus wellicht stopgezet worden. Woensdag moeten we weer een follikel meting doen. En dan zullen we horen of de cyclus stopgezet wordt of dat we vrijdag al de punctie zullen hebben.

Zo langzaam als het de vorige keer ging zo snel gaat het nu. Jeetje. Hopelijk worden er niet meer follikels gestimuleerd dan de 20 die we nu hebben. Als deze blijven doorgroeien is het goed.

De arts zei wel dat de kans groot is dat we deze cyclus moeten stopzetten vanwege overstimulatie.

Een aantal mogelijkheden op dit moment:
Geen punctie en cyclus stopzetten
Wel punctie maar geen terugplaatsing omdat de pregnyl nog meer stimuleert en dat echt te veel zou zijn.
Of met een beetje geluk de punctie en de terugplaatsing.

Maar alles is dus afhankelijk van de groei en wat we woensdag zullen zien op de echo.

Het is overigens zo dat als deze cyclus afgebroken wordt ik een aantal maanden rust moet nemen zodat mijn lichaam zich weer kan herstellen. Voor dat we een nieuwe poging kunnen doen.

Nu is het toch wel spannend allemaal maar we gaan van het positieve uit! 

zondag 18 mei 2014

Buikpijn

Buikpijn. ik heb het gevoel dat mijn eicellen al behoorlijk aant groeien zijn, misschien wel iets te hard. Ik kan me niet herinneren dat ik dit al zo goed voelde op dit moment in de vorige behandeling. Een week fostimon spuiten had de vorige keer naar mijn idee veel minder impact (lichamelijk dan) Ik weet wel dat ik het had maar volgens mij was dat pas ergens op het einde van de injecties. Misschien dat Gonal F toch heftiger is, ik heb natuurlijk ook een hogere dosis dit keer, maar goed we zullen zien morgen.

maandag 12 mei 2014

Echo number one

Vandaag 12-05-2014 heb ik alweer de eerste echo gehad.

We hebben groen licht gekregen om door te gaan met de stimulerende hormonen. Alles zag er goed uit, meerdere eicellen aan de rechterkant en ook aan de linkerkant staan klaar in de starthouding. Het baarmoederslijmvlies heeft een mooie dikte, dus we kunnen beginnen.

Vanaf het moment dat we weten dat er weer een nieuw medicijn gebruikt wordt dit jaar, hoop ik al op weer een spuitpen. Een spuitpen met puregon gebruikte ik bij de succesvolle behandeling waardoor we Samantha hebben gekregen.

Vorige keer (de mislukte poging) moest ik fostimon gebruiken dat is helaas geen spuitpen en geeft dus heel wat meer ellende omdat je veel meer handelingen moet verrichten voor dat je kan spuiten.

Deze keer is er gelukkig weer een pen! Het wordt Gonal F, een kant en klare spuitpen die je wel meerdere keren kunt gebruiken maar niet hervulbaar is. Heel gebruiksvriendelijk dus.
FIJN!!!

Strakjes de eerste zetten en dan mogen we volgende week maandag weer naar het AZM voor de volgende echo.

Ik voel me super goed. Zit lekker in mijn vel en heb eigenlijk nauwelijks last van bijwerkingen. Ik heb er dan ook veel vertrouwen in deze keer! Misschien komt het door de vakantie. Het is fijn om even samen vrij te zijn.

maandag 5 mei 2014

Bijna alweer een week aan het spuiten

30 April ben ik weer begonnen met spuitjes zetten.

Deze eerste injecties zijn de Decapeptylinjecties, het zijn gelukkig kant en klare spuiten die verder geen voorbereiding vergen, waardoor ik vrij snel klaar ben.

Op dit moment neem ik dus alleen maar foliumzuur en zet ik één injectie in mijn onderbuik. Met de pil ben ik al kunnen stoppen.

12 Mei heb ik de eerste echo en van daar uit krijg ik een nieuw hormoonmedicijn erbij.

Tot nu toe voel ik me prima, ik heb weinig last van bijwerkingen gehad, op een paar opvliegers na dan.

Dus... So far so good!

zondag 13 april 2014

De dates are set

De startdatum is bekend.
30 april begin ik met decapeptyl te spuiten. En dan 12 mei heb ik de eerste echo. Nu hoef ik alleen nog maar de pil en foliumzuur in te nemen.

De ingelaste pauze heeft zijn vruchten afgeworpen. Ik heb de rust echt nodig gehad. Maar nu ben ik en zijn we er weer helemaal klaar voor, we kijken er samen naar uit.

Ik heb er dan ook een goed gevoel bij, dit keer.

dinsdag 11 maart 2014

Voorjaarszon

Het begint echt weer te kriebelen. Ik merk echt steeds meer dat ik echt een mens ben, dat geniet van de voorjaars zon.
Dat wil zeggen ik heb last van kleine winterdepressies. maargoed waar het nu eigenlijk op neerkomt... ik heb ontzettend veel goede moed en zin om een nieuw IVF traject te starten.  Zoals het er nu uitziet gaan we er gewoon mee beginnen! Ik wil niet meer wachten op eventuele veranderingen en betere vooruitzichten, want je weet toch nooit zeker wat er gaat gebeuren in de toekomst, maar 1 ding weet ik wel en dat is dat wij er klaar voor zijn!

Deze week ga ik het azm bellen om afspraken te maken voor een  nieuwe behandeling.

maandag 24 februari 2014

23 weken verder...

Van de week kwam ik een meid tegen die tegelijk met mijn laatste ivf poging ook ivf onderging. Het was haar laatste poging ooit, dus het was alles of niks. Ze liep een week voor op mij. Dat wil zeggen, haar punctie en tp was een week voor de mijne.
Zij is nu zwanger van een tweeling! Hoe geweldig is dat voor haar en haar man. Ik zie ze wel eens vaker maar heb eigenlijk nooit bijgehouden hoe ver ze was, tot ik het haar van de week vroeg. Ze is nu 24 weken zwanger, dat betekent dat er alweer 23 weken om zijn sinds onze laatste mislukte poging.

Met dat idee in mijn hoofd ben ik me af gaan vragen wanneer ik eigenlijk weer wil gaan beginnen. Toen ik zei dat we er een jaartje mee zouden stoppen heb ik niet echt het idee gehad dat het precies één jaar moest zijn. Het ging vooral  om de fysiekie en mentale uitputting die ik ondervond en ik wou bij een volgende poging zowel fysiek als mentaal, beter er vóór staan.

Als ik me op dit moment zou aanmelden zal er waarschijnlijk een wachtlijst zijn van drie maanden. Vervolgens moet minimaal één maand de pil ingenomen worden om je eigen cyclus plat te leggen.  Dan zouden we waarschijnlijk weer kunnen beginnen met de injecties die bij mij gemiddeld een week langer duren dan "normaal" dus dan zijn we ook weer een maand verder voor de punctie en tp. dus dat zou ongeveer uitkomen rond Juli-Augustus. Dan zijn we dus toch ongeveer een jaar verder. 

Maar op dit moment ben ik nog niet van plan om ons weer in te schrijven. De timing is slecht omdat manlief zijn baan dreigt te verliezen als zijn contract eindigd in Juni. Mocht hij tegen die tijd een andere baan gevonden hebben gaan we weer beginnen. Als dat niet het geval is.... Durf ik het eigenlijk niet te zeggen.

Het is natuurlijk niet de bedoeling om ons leven maar even uit te stellen omdat hij misschien maar even geen baan heeft. Dit is tenslotte de beste tijd voor mij om de pogingen te doen, wat leeftijd betreft hoe ouder hoe minder slagings kans een poging heeft. Na je 35ste heb je veel minder kans als bijvoorbeeld rond je 25ste. Maar goed ik wordt deze week 31, ik heb hopelijk nog even.

Van de andere kant is er natuurlijk de vraag, wat als deze banenrecessie nu langer aanhoudt? Het is zeker ook niet de bedoeling (en te betalen) om voor een tweede kindje te gaan als manlief misschien voor een langere periode geen werk heeft.

Dus nu kunnen we alleen nog maar even afwachten...

maandag 13 januari 2014

Diy weekplanner

Mijn kerstcadeautje...
Op pinterest kwam ik een super leuk idee tegen, namelijk een familie weekplanner gemaakt van fotolijstjes.

Benodigdheden:
8 fotolijstjes
2 metalen latjes
schroefjes
scrapboekpapier

Zaag een van de latjes op maat zodat je elk lijstje aan een ander lijstje kan bevestigen en plaats de lange lat in het midden. (zorg dat de latjes niet te breed zijn en de achterkant opverlappen, zodat je de inhoud van de lijstjes altijd kan vervangen)


En dan het leuke gedeelte sorteer je scrapboekpapier en kijk wat je het mooiste resultaat vindt.



En zo is mijn kerstcadeautje af!
Je kunt er gewoon met een whiteboardmarker op schrijven. Het is ideaal voor gezinnen, zo kan iedereen zien wat er op de planning staat.