Manlief moet vandaag naar de rukhut. zijn zaad moet nog een keer getest worden voordat ik met het injecteren van decapeptyl ga starten.
De reden van deze extra check:
Er is een kleine kans dat al het zaad dood is. René heeft namelijk koorts gehad. En als je als man zijnde in de afgelopen 3 maanden een te hoge koorts gehad hebt, kan het wel eens zo zijn dat alle zaadcellen dood zijn. Het is namelijk zo dat het sperma 3 maanden van te voren wordt aangemaakt.
Mocht het nou zo zijn dat er inderdaad geen goede zaadcellen meer bijzitten. dan moeten we alles uitstellen en hoef ik dus ook niet te starten met de decapeptyl injecties.
Vanavond krijgen we de uitslag al.
Hoe is het ondertussen met mij?
Om de een of andere gekke reden ben ik zo ontzettend nerveus. ik snap er zelf niks van er is totaal geen reden om nerveus te zijn. Want ik weet immers precies wat er gaat gebeuren en zelfs de vorige keer is alles prima verlopen. Dus waar dat gevoel nou vandaan komt, geen idee.
Misschien is het ook wel dat ik er toch een beetje tegenop kijk, omdat ik niet zo heel veel zin heb om te spuiten. En alles bij elkaar toch wel intensief is. Hier mee bedoel ik: het medicijngebruik, het constante op en neer reizen van en naar het ziekenhuis, de afspraken zelf, de punctie en daarnaast nog je werk, huishouden en deze keer nog extra een hele lieve dochter die ook heel veel tijd en aandacht nodig heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten